Ο Μεγάλος Ευνούχος της Κωνσταντινούπολης

Το σεράι της αυτοκρατορίας που διοικήθηκε για πεντακόσια χρόνια αδιάλειπτα από την ίδια δυναστεία – της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δέκατος έβδομος αιώνας. Εποχή του Ιμπραήμ (1640-1648). Ο Λιβανελί χρησιμοποιεί τα πραγματικά γεγονότα, χωρίς όμως να τα τοποθετεί στο χρόνο και χωρίς να αναφέρει ονόματα, ώστε το έργο να έχει την ελευθερία του μυθιστορήματος.Έτσι, το ταξίδι είναι πιο αληθινό ακόμα γιατί οδηγός του είναι ο Αρχιευνούχος του χαρεμιού, ο άνθρωπος που έχει υπό τον έλεγχό του το χαρέμι και κινείται πιο άνετα από κάθε άλλον μέσα στα ανάκτορα… ένας ήρωας στο πλάι της εξουσίας, συνθλιμμένος από αυτή – κάποτε ηρωικός, άλλοτε απόλυτα φοβισμένος.Ο “Μεγάλος Ευνούχος της Κωνσταντινούπολης” είναι ένα έξοχο ταξίδι στον παράξενο, ποιητικό και ταραγμένο κόσμο του Τοπ Καπί, αλλά προπαντός μια αλληγορία για τη σχέση του ανθρώπου με την εξουσία. «Το βιβλίο του Ζουλφού Λιβανελί “Ο Μεγάλος Ευνούχος της Κωνσταντινούπολης” διαβάζεται απνευστί. Ειδικά για μας τους Έλληνες παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον, γιατί μας αποκαλύπτει έναν κόσμο άγνωστο, πίσω από τη φοβερή για τους Έλληνες λέξη “Σουλτάνος”. Όπως όμως φαίνεται, οι Ανώτατοι Αρχοντες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήσαν το ίδιο και ίσως χειρότεροι απέναντι στους υπηκόους τους και ιδιαίτερα σε όσους αποτελούσαν το στενό τους περιβάλλον.Ένας κόσμος με αφάνταστη σκληρότητα και συγχρόνως μαγικός, σχεδόν εξωπραγματικός, που δείχνει σε πόσες και ποιες ακρότητες μπορεί να φθάσει η απόλυτη Εξουσία.» Μίκης Θεοδωράκης «Πόσον καιρό έχετε να διαβάσετε ένα βιβλίο όπου οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τρόπο εντελώς διαφορετικό από ό,τι γνωρίζετε; Πρόκειται για ένα μοναδικό βιβλίο. Από την πρώτη κιόλας σελίδα… Ναι, διαβάστε το για να εκπλαγείτε». Ηλίας Καζάν «Ο Λιβανελί αναλύει σε βάθος τους χαρακτήρες του, αλλά διαθέτει και καταπληκτική οξυδέρκεια στις λεπτομέρειες. Έξοχο ύφος και ρυθμός που σου κόβει την ανάσα. Αυτό εδώ είναι το μυθιστόρημα του σκοταδιού και του φωτός και της ελπίδας». Γιασάρ Κεμάλ «Ξεκίνησα να διαβάζω το χειρόγραφο από περιέργεια και το απόλαυσα ως την τελευταία σελίδα… Ο συναρπαστικός και αμείλικτος κόσμος του χαρεμιού, που με τόσο ρομαντισμό έχει περιγραφεί σε διάφορα έργα, παρουσιάζεται από τον Λιβανελί με ένα ρεαλισμό που δεν αφήνει αμφιβολία για τον τρόπο που τελικά ζούσαν σ’ αυτόν οι γυναίκες». Κώστας Γαβράς