Η διάκριση

Με αφορμή την ανάλυση του γούστου, θεμελιώδους έκφρασης της κοινωνικής αναγκαιότητας, ως εργαλείου και διακυβεύματος των ταξινομητικών αγώνων μέσω των οποίων οι κοινωνικές ομάδες, προσπαθώντας να διατηρήσουν ή να βελτιώσουν τη θέση τους, επιχειρούν να επιβάλουν το βιοτικό τους ύφος ως το μόνο νόμιμο, ο Pierre Bourdieu επαναφέρει τον homo aestheticus στον πυρήνα της κοινωνικής επιστήμης. Aξιοποιώντας έναν τεράστιο όγκο εμπειρικής και κριτικής θεωρητικής εργασίας που εγγίζει τους πλέον ποικίλους τομείς της πρακτικής (μουσική, φωτογραφία, κινηματογράφο, επίσκεψη μουσείων, διασκέδαση, διατροφή, διακόσμηση εσωτερικού χώρου, ντύσιμο, ανάγνωση, σωματική υγιεινή, αθλητισμό, ανατροφή παιδιών, επιλογή φίλων, πολιτική τοποθέτηση) και προσφεύγοντας σε μια καινούρια γλώσσα που επιτρέπει την παράθεση της θεωρητικής κατασκευής και των γεγονότων τα οποία η έρευνα αποκαλύπτει, της γραφικής παράστασης και της φωτογραφίας, της εννοιολογικής ανάλυσης και της συνέντευξης, του μοντέλου και του ντοκουμέντου, ο Pierre Bourdieu επαναδιατυπώνει όλα τα παραδοσιακά ερωτήματα για το ωραίο, για την τέχνη, για το γούστο και για την κουλτούρα, και αναλύει το σύνθετο δεσμό μεταξύ κουλτούρας, εξουσίας και ταυτότητας στις σύγχρονες κοινωνίες. Ο τρόπος επιστημονικής σκέψης που ενεργοποιεί ο Pierre Bourdieu στη “Διάκριση” χαρακτηρίζεται μεθοδολογικά τόσο από τη σχεσιακή προσέγγιση της κοινωνικής ζωής όσο και από τον αναστοχασμό που εγκλείεται στον πυρήνα της θεωρίας του για την κοινωνία και τη γνώση, για τη διανοητική πρακτική και τα εγγενή της όρια.