Elena Ferrante

Έλενα Φερράντε είναι το ψευδώνυµο της διασηµότερης, ίσως, Ιταλίδας συγγραφέως της εποχής µας, της οποίας η πραγµατική ταυτότητα παραµένει άγνωστη από το 1992, οπότε και εκδόθηκε η Βάναυση αγάπη (Εκδόσεις Πατάκη, 2019, µτφρ. Δήµητρα Δότση), το πρώτο της µυθιστόρηµα, στο οποίο βασίστηκε η οµώνυµη ταινία του Μάριο Μαρτόνε. Το επόµενο µυθιστόρηµά της, Μέρες εγκατάλειψης, που κυκλοφόρησε το 2002 (Εκδόσεις Πατάκη, 2018, µτφρ. Σταύρος Παπασταύρου), έγινε ταινία από τον Ροµπέρτο Φαέντσα. Ακολούθησε το µυθιστόρηµα Η χαµένη κόρη το 2006 (Εκδόσεις Πατάκη, 2018, µτφρ. Δήµητρα Δότση), που έγινε ταινία το 2021 από τη Μάγκι Τζύλλενχαλ µε πρωταγωνίστρια την Ολίβια Κόλµαν. Το 2003 εκδόθηκε το La frantumaglia, στο οποίο αφηγείται τη συγγραφική της εµπειρία, και το 2007 το βιβλίο για παιδιά Η παραλία τη νύχτα, σε εικονογράφηση της Mara Cerri (Εκδόσεις Πατάκη, 2017, µτφρ. Δήµητρα Δότση). Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της «Tετραλογίας της Νάπολης», Η υπέροχη φίλη µου, (Εκδόσεις Πατάκη, 2016), που κατέκτησε κοινό και κριτικούς σε ολόκληρο τον κόσµο. Ακολούθησε το 2012 το Νέο όνοµα (Εκδόσεις Πατάκη, 2016), το 2013 το Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που µένουν (Εκδόσεις Πατάκη, 2017) και το 2014 η Ιστορία της χαµένης κόρης (Εκδόσεις Πατάκη, 2017). Την «Τετραλογία της Νάπολης» έχει µεταφράσει στα ελληνικά η Δήµητρα Δότση. Το 2019 κυκλοφόρησε το µυθιστόρηµα Η απατηλή ζωή των ενηλίκων (Εκδόσεις Πατάκη, 2020, µτφρ. Δήµητρα Δότση) και το 2021 το έργο Τα περιθώρια και η υπαγόρευση. Για την απόλαυση της ανάγνωσης και της γραφής (Εκδόσεις Πατάκη, 2024, µτφρ. Δήµητρα Δότση).