Παρά την ύπαρξη μιας παραδοσιακής οργάνωσης της διδασκαλίας που συνδέεται με ένα θεματικό διαχωρισμό, πολλοί εκπαιδευτικοί ερευνούν εδώ και μερικά χρόνια τους δρόμους της δια- και μεταθεματικότητας
– έναν επιστημολογικό στοχασμό που διαφωτίζει αυτές τις μεθοδεύσεις
– μια ειδική μεθοδολογία για τη διενέργεια της συσσωμάτωσης των γνώσεων (διαθεματικότητα)
– συνθήκες ευνοϊκές για τη μεταφορά εργαλείων από ένα γνωστικό αντικείμενο σε ένα άλλο (μεταθεματικότητα)
– διδακτικές προτάσεις και στους δύο αυτούς τομείς.
Οι συγγραφείς, μετέχοντας ταυτοχρόνως στον ενθουσιασμό και τον πραγματισμό των ανθρώπων του χώρου, θα ήθελαν να συμβάλουν στη θεμελίωση μιας διδακτικής της διαθεματικότητας. Αυτό το έργο απευθύνεται ιδιαιτέρως στους διδάσκοντες στις τελευταίες τάξεις της δευτεροβάθμιας γενικής εκπαίδευσης. Είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς τριών συγγραφέων διαφορετικών ειδικεύσεων. Έγινε αντικείμενο επεξεργασίας μέσα στο πλαίσιο του Centre Interfaces, που συνδέεται με τα πανεπιστημιακά τμήματα του Ναμύρ (Βέλγιο) και συγκροτήθηκε στη διάρκεια επιστημολογικών σεμιναρίων και παιδαγωγικών πρακτικών. Ο Αλαίν Μανζαίν είναι ο εμπνευστής και ο βασικός δημιουργός του.